Tibetaanse Zilveren Sieraden, Zilveren Sieraden

Boeddhistische zilveren sieraden als amulet

Tibetaanse vrouw met zilveren sieraden

 

Boeddhistische zilveren sieraden zijn een zeer essentieel onderdeel van de Tibetaanse cultuur. Deze zilveren sieraden worden door de Tibetanen niet gedragen om zichzelf te verfraaien. Maar omdat ze zich door het dragen van sieraden verbonden voelen met hun goden en ze kunnen tegelijkertijd laten zien tot welke sociale klasse ze behoren. In Tibet worden zilveren sieraden dan ook meer gezien als amulet. De meeste sieraden in Tibet worden van zilver gemaakt wat wordt ervaren als een teken van hoop en geluk. Het niet dragen van sierlijke hoofdtooien werd in het zuiden van Tibet gezien als het uitlokken van ongeluk. Tot de jaren vijftig sliepen de vrouwen zelfs met deze enorme hoofdtooien.

Traditionele Tibetaanse zilveren sieraden voor de vrouw

Elke zichzelf respecterende Tibetaanse vrouw had een set sieraden. Deze bestonden uit een hoofdtooi bedekt met koraal en parels, lange oorbellen in de vorm van een lotus, een zilveren gebedsdoosje en een parelsnoer. De vorm van de hoofdtooi was sterk afhankelijk van het gebied waar de Tibetanen in leefden. De meest uitgebreide en dure hoofdtooien werden gedragen door rijke vrouwen uit het zuiden van Tibet. De bogen werden gevuld met meerdere snoeren zoetwater parels en hoe hoger de hoofdtooi hoe modieuzer. De vrouwen die zich deze dure hoofdtooien niet konden veroorloven hadden vaak een aantal edelstenen als koraal en turkoois om hun hoofdtooi mee te versieren.

Veel Tibetaanse vrouwen zien hun zilveren sieraden als een groot onafhankelijk financieel bezit. De meeste van deze zilveren sieraden kregen ze tijdens hun trouwen. Tegenwoordig worden deze hierboven beschreven kostuums en sieraden alleen nog maar gedragen tijdens feestelijke aangelegenheden. In het dagelijks leven worden In Tibet nu veel minder zilveren sieraden gedragen dan vroeger.

Traditionele Tibetaanse zilveren sieraden voor de man

Er werden ook zilveren sieraden gedragen speciaal om zich te beschermen tegen spiritueel kwaad. Zo werden er door mannen aan de duim van de linkerhand een grote ivoren ring gedragen om zich te beschermen tegen heksen. En als mannen geen gaatjes hadden in beide oorlellen dan liepen ze het risico om in een volgende leven als ezel geboren te worden. Dit zorgde ervoor dat mannen die maar één oorring droegen ook een klein knopje turkoois in het andere oor gingen dragen.

Voor de mannen waren sieraden een aanduiding van hun positie in de samenleving. Wanneer een Tibetaanse man een functie bij de overheid bekleedde dan was hij verplicht de bijbehorende sieraden bij die functie te dragen. Bij de overheid waren er 8 niveaus en afhankelijk daarvan werd bepaald welke sieraden iemand moest dragen. Eén van de meest onderscheidende sieraden was een oorbel in de vorm van een dun potlood en een gouden hoed gezet met edelstenen. Het soort steen op de top van de gouden hoed liet zien tot welke rang de drager behoorde. Zo behoorde de minister president tot de eerste rang en droeg hij een parel op de top van zijn hoed. De ministers behoorde tot de tweede rang en droegen robijnen terwijl ambtenaren van de derde rang koraal op hun gouden hoed droegen.

Rond 1950 waren mannen en vrouwen van de heersende klasse verplicht om volledige sets van bijpassende sieraden te dragen bij belangrijke gelegenheden en een vrouw kon worden beboet voor het niet dragen van haar hoofdtooi tijdens de Nieuwjaars ceremonies.

Bezoekers lazen ook: